Ceremonie zimowe

Wojna postu z karnawałem osiągając szczyty absurdu doprowadza bohaterów nad skraj przepaści ich mentalnych Himalajów. Teatr Montownia

Calineczka dla dorosłych

calineczka

Spektakl – wynik spotkania dwóch teatrów niezależnych, dwóch pokoleń i dwóch teatralnych języków – dramatycznego i lalkarskiego. Adaptacja i reżyseria: Teatr Montownia i Teatr Papahema

Quo vadis

Warszawscy aktorzy Teatru Montownia odważnie sięgają po – Quo vadis -, tym razem serwując publiczności dowcipno-ironiczną interpretację Sienkiewiczowskiego dzieła.

Molière. Z urojenia

„Molière. Z urojenia” na podstawie sztuki Michaiła Bułhakowa „Molière, czyli zmowa świętoszków” Papahema to grupa studentów IV roku kierunku aktorskiego na Wydziale Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.

Trzej muszkieterowie

Zespół Montowni proponuje widzowi nowe odczytanie bestselleru Aleksandra Dumasa. „Trzej muszkieterowie” to klasyk. Opowieść o przyjaźni czterech mistrzów szpady łączy w sobie wszystko.

Wąsy

Sztuka „Wąsy” została napisana przez Macieja Kowalewskiego na zlecenie Teatru Montownia w hołdzie wszystkim wąsatym na ciele i umyśle.

Szelmostwa Skapena

„Szelmostwa” w założeniu są spektaklem autorskim opartym na technice i wyobraźni aktorów, umiejętności w operowaniu gestem i głosem. Molier, Teatr Montownia. Muzyka: Cezary Kosiński. Aktorzy: Adam Krawczuk, Marcin Perchuć, Rafał Rutkowski, Maciej Wierzbicki

Aaa zatrudnimy clowna

AAA ZATRUDNIMY CLOWNA, przekład: Krzysztof Warlikowski, reżyseria: Marcin Hycnar. Historia rumuńskiego autora o podstarzałych clownach w interpretacji Montowni staje się sztuką niezwykle bliską rzeczywistości. To opowieść o grupce artystów, których kiedyś łączyły ideały, pasja i przyjaźń.

Kamienie w kieszeniach

„Kamienie w kieszeniach” Rafał Rutkowski i Maciej Wierzbicki, Teatr Montownia, w Teatrze Och. W zamyśle pisarki w komedii występuje tylko dwóch aktorów (Rafał Rutkowski i Maciej Wierzbicki), którzy odgrywają kilkanaście postaci, m.in. amerykańską gwiazdę filmową czy zblazowanego reżysera. Aktorzy występują bez rekwizytów, na niemal zupełnie pustej scenie. Konwencja gry przypomina komedię dell’arte, przefiltrowaną jednak przez współczesność.