Teatr Och

8 kobiet

Zapraszamy na spektakl 8 KOBIET Roberta Thomasa Opowieść wystawiana już w teatrach, ale kojarzoną głównie z filmem François Ozona. Wystąpią: Paulina Chruściel, Izabela Dąbrowska, Zofia Domalik, Katarzyna Gniewkowska, Emilia Krakowska, Maria Seweryn, Anna Smołowik i Weronika Warchoł.  Odcięty od świata dom na pustkowiu. Osiem kobiet – matka, żona, szwagierka, siostra, dwie córki, pokojówka i kucharkaDalej, więcej „8 kobiet”

Aaa zatrudnimy clowna

AAA ZATRUDNIMY CLOWNA, przekład: Krzysztof Warlikowski, reżyseria: Marcin Hycnar. Historia rumuńskiego autora o podstarzałych clownach w interpretacji Montowni staje się sztuką niezwykle bliską rzeczywistości. To opowieść o grupce artystów, których kiedyś łączyły ideały, pasja i przyjaźń.

Kamienie w kieszeniach

„Kamienie w kieszeniach” Rafał Rutkowski i Maciej Wierzbicki, Teatr Montownia, w Teatrze Och. W zamyśle pisarki w komedii występuje tylko dwóch aktorów (Rafał Rutkowski i Maciej Wierzbicki), którzy odgrywają kilkanaście postaci, m.in. amerykańską gwiazdę filmową czy zblazowanego reżysera. Aktorzy występują bez rekwizytów, na niemal zupełnie pustej scenie. Konwencja gry przypomina komedię dell’arte, przefiltrowaną jednak przez współczesność.

W małym dworku

Stanisław Ignacy Witkiewicz W MAŁYM DWORKU, Reżyseria: Anna Augustynowicz. W małym dworku Witkacego to komedia z czterema trupami w tle. Utwór powstał jako parodia teatru dziewiętnastowiecznego. Autor zdaje się bawić wątkiem „romantycznych” kochanków, „romantycznych” poetów, światem zjaw pomieszanym ze światem żywych, w rzeczywistości kryzysu gospodarczego i moralnego, „wszystkowolności”.

Biała bluzka

Biała bluzka, Adaptacja i reżyseria: Magda Umer, Opracowanie i kierownictwo muzyczne: Janusz Bogacki, Występują: Krystyna Janda i Janusz Bogacki z zespołem muzycznym,
Czy Elżbieta, bohaterka „Białej bluzki” jest normalna? Trudno dać jednoznaczną odpowiedź, trudno dziś bowiem wytyczyć granice normalności. Na pewno jest „uszkodzona” przez dwie straszliwe plagi naszych czasów: zbyt obojętną matkę i zbyt natarczywą historię.

UCHO, GARDŁO, NÓŻ

Tonka Babić, bohaterka kontrowersyjnego „Ucho, gardło, nóż” to kobieta po pięćdziesiątce, która spędza bezsenną noc. Leży w łóżku przy włączonym bez dźwięku telewizorze i, pochłaniając kolejne tabliczki czekolady, opowiada swoje życie. Przeskakuje z miejsca na miejsce. Tragiczne wydarzenia przeplata komicznymi epizodami, rwie narrację, droczy się z ciekawskim czytelnikiem-podglądaczem. Jest szczera aż do bólu, nie oszczędza nikogo, ale przede wszystkim nie oszczędza samej siebie.