Rodrigo Díaz de Bivar – Cyd, zwany też Cydem Campeador, żyjący w latach 1030-1099 rycerz kastylijski, wsławił się bojami z Maurami i Katalończykami. Opiewany i podziwiany za życia, po śmierci obrósł w legendę, stając się wzorem rycerstwa, męstwa i wierności – za równo w służbie jak i miłości.
reżyseria: Ivan Alexandre,
asystentka reżysera: Joanna Grabowiecka
scenografia: Antoine Fontaine
kostiumy: Dorota Kołodyńska
reżyser światła: Piotr Pawlik
asystent scenografa/tłumacz: Katarzyna Nocuń
improwizacja muzyczna: Mateusz Szemraj i Michał Pindakiewicz
Więcej
Obsada / Aktorzy:
Szimena – Marta Kurzak
Elwira, jej towarzyszka – Ewa Makomaska
Infantka – Afrodyta Weselak
Leonora, jej towarzyszka – Grażyna Barszczewska
Roderyk – Paweł Krucz
Sankty – Wojciech Czerwiński
Arias – Marcin Kwaśny
Alonso – Maksymilian Rogacki
Gomes – Marcin Jędrzejewski
Diego – Krzysztof Kumor
Król – Antoni Ostrouch
Paź – Adrianna Kućmierz
Muzycy:
Mateusz Szemraj/Konstanty Szemraj, Michał Pindakiewicz – gitara
Piotr Gliński/Wojciech Lubertowicz/ Marcin Lemiszewski – perkusja
Rodrigo Díaz de Bivar – Cyd, zwany też Cydem Campeador, żyjący w latach 1030-1099 rycerz kastylijski, wsławił się bojami z Maurami i Katalończykami. Opiewany i podziwiany za życia, po śmierci obrósł w legendę, stając się wzorem rycerstwa, męstwa i wierności – za równo w służbie jak i miłości.
Cyd w tragikomedii Corneille’a, spełniając obowiązek wobec rodu i nazwiska, zabija w pojedynku ojca swej ukochanej – don Gomesa. Los nie pozostawia mu wyboru – gdyby tego nie uczynił okryłby się hańbą, podejmując wyzwanie pomścił wprawdzie zniewagę, ale zaryzykował utratę miłości Szimeny, która musiała wybierać między wiernością ukochanemu, a wiernością pamięci ojca.
Corneille rozwinął ów temat w sposób nowatorski czyniąc podstawowym bohaterem utworu nie czyny, a uczucia i przymioty ducha – z miłością i honorem na czele. Nad rozwój akcji przedłożył możliwość śledzenia wewnętrznych przemian bohaterów, stąd w utworze tak wiele monologów dających szansę na wspaniałe aktorskie kreacje.
Cyd po raz pierwszy pojawił się na polskiej scenie
Cyd po raz pierwszy pojawił się na polskiej scenie w tłumaczeniu Jana Morsztyna w roku 1660 w zamojskim teatrze dworskim. Tłumaczenie Morsztyna, choć tak odległe od języka współczesnego, dzięki zachowaniu rytmu i płynności języka oryginału, uważane jest do tej pory za jedno z największych osiągnięć polskiej sztuki translatorskiej. Z tego właśnie tłumaczenia postanowił skorzystać Ivan Alexandre przygotowując kwietniową premierę w Teatrze Polskim.
Restauracja i adaptacja tekstu
Restauracji i adaptacji tekstu dokonał na potrzeby tego wystawienia Piotr Kamiński. Kostiumy wzorowane na strojach z epoki projektuje Dorota Kołodyńska. Francuski scenograf Antoine Fontaine pracuje nad scenografią, która w pełni wykorzysta możliwości techniczne dużej sceny Teatru Polskiego. Muzykę skomponuje Antoni Komasa-Łazarkiewicz.
Najbliższe spektakle: 21 i 22 listopada, 19 i 20 grudnia (2015)
Fotografia teatralna
Plakat teatralny
