Walizka
Reżyseria – Dorota Ignatjew
Scenografia – Rafał Sisicki
Oprawa muzyczna – Teresa Wrońska
Autorka dramatu – Małgorzata Sikorska – MiszczukOBSADA:
Andrzej Blumenfeld /Marek Węglarski – Fransua Żako
Joanna Rzączyńska – Żaklin
Ernestyna Winnicka – Zrozpaczona Przewodniczka z Muzeum Zagłady
Piotr Sierecki – Narrator
Jerzy Walczak – Sfrustrowany Bruno – poeta współczesności
Szymon Szurmiej/Henryk Rajfer – Pantofelnik
Autorkę zainspirowała do napisania „Walizki” przeczytana w gazecie historia pewnego Francuza. Któregoś dnia Michel Leleu wyszedł z domu i poszedł do muzeum na wystawę poświęconą Zagładzie. Rozpoznał tam walizkę swego ojca, Pierre’a Levi. Była to walizka wypożyczona ze zbiorów Muzeum w Oświęcimiu, jedna z trzech zachowanych francuskich walizek. Ten niezwykły przypadek opisały gazety.
Podobna historia powstała już wcześniej w głowie autorki, jednakże odważyła się ją spisać dopiero po tym, gdy otrzymała potwierdzenie ze świata zewnętrznego, że coś takiego mogło wydarzyć się naprawdę.
Michel Leleu w czasie wojny ukrywał się z matką pod zmienionym nazwiskiem w alpejskim regionie Savoie, a ojciec został aresztowany w 1943 r. i wysłany Oświęcimia, gdzie zginął. Syn przetrwał wojnę i pozostał już przy zmienionym nazwisku. Bohater chciał „nie pamiętać”, żyć „normalnie”, zapomnieć. Jednakże odkrycie walizki ojca wywołało wielką zmianę w jego życiu – wrócił do swojego poprzedniego nazwiska i usiłował sprawić, aby walizka została we Francji.
Małgorzata Sikorska-Miszczuk w ten sposób komentuje swoją sztukę:
„Walizka” to sztuka o uzdrawianiu. Wszystko, co mamy w sobie – bagaż wspomnień, często niechcianych – istnieje i żyje w nas, czy tego chcemy czy nie. Możemy nigdy naszej „walizki” nie otworzyć i żyć w wiecznej połowiczności i niepełności. „Walizka” to historia pojedynczego człowieka, który odcina się od części siebie, choć jest to część jego własnej tożsamości. Ta sztuka dotyczy też obszaru pamięci społecznej – nie chcemy odkrywać prawdy, otwierać walizki pełnej bolesnych wspomnień. „Walizka” jest o wierze w uzdrawiająca moc prawdy.
Fotografia Teatralna Andrzej Wencel
Andrzej Blumenfeld,Ernestyna Winnicka
Andrzej Blumenfeld
Joanna Rzączyńska
Piotr Sierecki
Joanna Rzączyńska,Piotr Sierecki
Jerzy Walczak
Ernestyna Winnicka
(materiał nadesłany)